„CHŁOPAKI też płaczą. Mówią o sobie w osobie trzeciej, piszą teksty, miksują muzę, a w futerałach się niesie opowieść, się niesie historia ziom o tym jak jeden chłopak z drugim chłopakiem w pierdlu się w kręgu spotkał, joł. Słyszysz? To dźwięk medytacji ommm, która ich niesie daleko za kraty, za morza i lasy, gdzie by się chciało częściej, gdzie wolność powinna znaczyć coś więcej. Powinna znaczyć coś więcej niż podział na męskie i żeńskie”.
Połączyła ich wspólna idea ratowania świata przed ciszą. Programowo będą łamać milczenie. Nazwały się Chłopaki. Grają razem od ładnych kilku lat ale nikt ich jeszcze nie słyszał. Może nie chciał słuchać. Prawo głosu to ich pierwsza publiczna wypowiedź. Jest głośno.
Chłopaki. Prawo głosu to najnowszy projekt wrocławskiego Kolektywu Kobietostan. Artystki teatralne i performerki Agnieszka Bresler, Martyna Dębowska i Iwona Konecka podejmują w nim temat prowadzonej przez siebie w zakładach karnych pracy teatralnej wokół konstruktu płci. Wykorzystując formę anamorficznego* koncertu performatywnego i scenicznego dokumentu, wyprowadzają język na skraj, a własne doświadczenie na powierzchnię. Do kolektywnej pracy nad tym przedsięwzięciem zaprosiły twórczynię interdyscyplinarną Weronikę Fibich, w zasady kapeli wpisując płynność, dobrostan i afirmację bałaganu.
__________________
*anamorfoza (gr. anamórphōsis – przekształcenie) – celowa deformacja obrazu, która może pokazać obraz niezdeformowany poprzez np. odbicie jej w zwierciadle wypukłym, ściśnięcie lub rozciągnięcie obrazu zdeformowanego. Anamorfoza w malarstwie może ukazać oryginał, jeśli na płótno malarskie spojrzy się pod odpowiednim kątem.
Nagrody:
Pomysł na realizację spektaklu Chłopaki. Prawo głosu zwyciężył w 2021 roku w konkursie Teatru Ósmego Dnia OFF Premiery/Prezentacji, w ramach którego w listopadzie 2021 odbyła się jego premiera.
Fragmenty recenzji:
„Czyli: wiedzą, co mówią, dobrze zaplanowały to, co robią, w dodatku mają do tego wszystkiego pełne prawo – były, sprawdziły, doświadczyły, bały się, przezwyciężyły strach, uzyskały w swej pracy „tam” istotne artystyczne i terapeutyczne rezultaty. A my – obserwatorzy i obserwatorki ich scenicznych działań? Przyjemnie nam nie jest, ale granice naszej wyobraźni, jeśli tego chcemy, mają szansę być przesunięte w istotny dla nas sposób za kraty, w tłok, duchotę i wredne, jasne światło więziennych jarzeniówek”. (Juliusz Tyszka, Piździelce śpiewają, „teatralny.pl”, 26.11.2021)
SPEKTAKL KOLEKTYWU KOBIETOSTAN
W REŻYSERII WERONIKI FIBICH
Reżyseria i scenografia: Weronika Fibich
Koncept i wykonanie: Agnieszka Bresler
Tekst i wykonanie: Martyna Dębowska
Muzyka i wykonanie: Iwona Konecka
Realizacja dźwięku: Jakub Staśkowiak
Realizacja świateł: Magdalena Mróz
Udźwiękowienie i obróbka materiałów audio: Iwona Konecka, Patryk Zakrocki, Rafał Foremski
Wizualizacje: Adam Ptaszyński
Animacja poklatkowa: Weronika Gołaś
Dokumentacja wideo: Magdalena Mróz
Premiera: 13 listopada 2021, Teatr Ósmego Dnia
Czas trwania: 75 minut
© 2022 Kobietostan | Strona stworzona w ramach projektu atwi | Wykonanie: MOLIBDEX