„(…) tylko kraj był podzielony między wrogi. Tylko kobiety nie były jeszcze całkiem ludźmi. Ale poza tym Maria właściwie nie mogła trafić lepiej”. 
(Brygida Helbig, Inna od siebie)

Spektakl Maria K. to opowieść o niezwykłej kobiecie, polskiej poetce i prekursorce przemian społecznych, odtrąconej przez społeczeństwo i napiętnowanej za radykalną odwagę Marii Komornickiej – kobiecie, która stała się mężczyzną.

Komornicka w wieku trzydziestu jeden lat w społecznym buncie i metaforycznym akcie samospalenia wrzuciła do pieca wszystkie swoje kobiece suknie i oświadczyła światu, że jest mężczyzną. Tak narodził się Piotr Odmieniec Włast, o którym na kartach historii polskiej literatury głównie się milczy – bo przecież [mówić] nie wypada.
 Historia Marii jest naszą wspólną opowieścią o solidarności, którą rodzi radykalny akt odwagi jednostki.

Nagrody: 
I miejsce oraz specjalne wyróżnienie od Teatru Ósmego Dnia na V Ogólnopolskim Konkursie Więziennej Twórczości Teatralnej w Poznaniu, 2018
II miejsce oraz główna nagroda aktorska na XXVII Ogólnopolskim i XV Międzynarodowym Przeglądzie Sztuki Więziennej w Sztumie, 2018
Nominacja do nagrody WARTO Gazety Wyborczej dla Agnieszki Bresler za spektakle Kobietostan. Chór na jedną aktorkę oraz Maria K., 2019

Fragmenty recenzji:
„Przywrócenie głosu Komornickiej [jest] gestem o podwójnym znaczeniu – w Marii K. poprzez jej twórczość i biografię osadzone mówią także o sobie, o towarzyszącym im poczuciu rozdarcia, niedopasowania, uwięzienia w mentalnej i społecznej pułapce. (…) Oglądając spektakl trudno nie odnieść wrażenia, że (…) my, widzowie, zostaliśmy dopuszczeni do sfery niemalże intymnej, że wysłuchujemy zwierzenia żywej i wyraźnie obecnej przed nami osoby. (…) Maria K. jest (…) dowodem na siłę zarówno sztuki, jak i jednostkowego ludzkiego losu”. (Magdalena Piekarska, Wyprawy do Kobietostanu, „nietakT”, nr 3/2018)

„Z każdą sceną spektakl staje się bardziej osobisty i intymny. Oddaje się inicjatywę wszystkim więźniarkom biorącym udział w projekcie, dzięki czemu słuchamy opowieści kobiet, mówiących słowami Marii Komornickiej-Piotra Odmieńca Własta (…). Następuje symboliczne zdjęcie masek, które sprawia, że kobiety wypowiadają się teraz we własnym imieniu (…). Każda historia jest niepowtarzalna. Twórczynie spektaklu pragną, byśmy to sobie uświadomili”. (Joanna Nyga, Niech ci wezmą wszystko – wtedy wszystko będzie twoje, „Didaskalia”nr 151/152)

Spektakl prezentowany był w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, Centrum Kultury w Nowogrodzie Bobrzańskim, Sztumskim Centrum Kultury, Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, Starej Kopalni w Wałbrzychu, na Festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie i w Zakładzie Karnym w Krzywańcu.

Spektakl zrealizowano dzięki mini-grantowi od Funduszu Feministycznego[